بادکنک، کیسه ای کشسان که با گونه‌های مختلفی از گاز، مانند هلیوم (به همراه چسب هایفلوت x جهت دوام بیشتر )، هیدروژن، نیتروژن، نیترو اکسید یا هوا پر می‌شود. نخستین بادکنک‌ها از مثانهٔ خشک شدهٔ حیوانات بوده‌اند. بادکنک‌های نوین را می‌توان از موادی چون رزین، لاستیک، پلیکلروپرین یا نایلون ساخت.
برخی بادکنک‌ها کاملاً تزئینی هستند، در حالی که برخی برای کاربردهای ویژه چون هواشناسی، درمان، نظامی، یا ترابری به‌کار می‌روند. ویژگی‌های بادکنک، شامل چگالی کم و بهای کم، سبب کاربردهای گستردهٔ آن شده‌است.
جادوگر یا ساحر کسی است که جادو می‌کند. باور به سحر و جادو و اینکه کسانی توان استفاده از انواع خاصی از قدرت فوق‌العاده دارند در بسیاری از فرهنگ‌ها در سراسر جهان از دیرباز تا به امروز یافت می‌شود و در پی آن پیروی یا نفرت از جادوگران نیز همواره وجود داشته است.
سردرگمی بسیاری در تعریف و شناخت جادوگران در زمینه‌های تاریخی، انسان‌شناسی، مذهبی و اساطیری مختلف وجود دارد. اعتقاد به جادوگری معمولاً به عنوان نوعی ایدئولوژی فرهنگی تلقی می‌شود.
در فرهنگ بسیاری از کشورهای جنوب صحرای آفریقا (به عنوان مثال قبایل بانتو) جادوگران مورد احترام بوده و هستند اما در طول تاریخ و به ویژه در دوران امروزی فعالیت مدعیان جادوگری بحث‌برانگیز بوده است و اغلب باور به جادوگران را یکی از عقاید غلط می‌دانند.
در اروپای اوایل قرن چهاردهم تا قرن هجدهم، جادوگران به توطئه‌ای شیطانی علیه مسیحیت متهم شدند، که به ویژه در اروپا و آلمان منجر به مبارزه با آنها و شکار و قتل آنها شد.
